شعر و دکلمه کوتاه جدید | طولانی

🔴 (خنده )

🟢 هه به چی میخندی هرچی میبینی دهنت وا میشه به خنده
فک کردی خیلی قشنگ میخندی
باعث میشی مسخرت کنن و ابروی ادم رو میبری

🔴 واا چه ربطی داره خووو,من مدلم همینه ,همیشه میخندم. واقعا دست خودم نیست حتی گاهی از خجالت هم خندم میگیره و اینکه خنده که خوبه باعث حس خوب و انرژی میشه

🟢 ههه دیونه ای دیگه. یکم دست از این کارات بردار

باز داری چیکار میکنی

🔴 دارم رمان مینویسم. ببین چقد خوشگله طراحیم کردم و شعرم نوشتم. میخونیش یا گوش میدی ببینی چطور شده ؟

🟢 همچین میگه رمان دهنش پر رمان میشه. اینا چیه نوشتی. نقاشیت هم که چی بگم.  مگه بیکاری. وقتت رو میذاری برای این چرت و پرتا
به خونه زندگیت برس

🔴 چقدر بی احساسی اخه 😞
من کارامو کردم و هیچ کاری ندارم خوو
یعنی واقعا انقد کارام بده ؟؟؟

راستی مهمونای که اومدن خونمون گفتن با این سن کم چه دستپخت و سلیقه ای داری
ماشاالله خوشگل وهمچی تمومم هستی 🥰

🟢 ههه چرت گفتن باور نکن. دستپخت نخوردن و سلیقه ندیدن
خوشگل؟؟ تو کجات خوشگله ,چشاشون البالو گیلاس میبینه. تو خوشگل باشی خوشگلا باید برن کجا

🔴 واقعا؟
یعنی الکی میگن همه ی اینا رو ☹️

مهم نیست ولی من به چشمم همه زیبان و دوس داشتنی

🟢 خلی دیگه کاریت نمیشه کرد
معلوم نیست مادر و پدرت چطور بارت اوردن که انقد ساده ای

🔴 من ساده نیستم.
درستع کم سنم ولی میفهمم
حرفا رو هم درک میکنم که به چه نیت بهم میگی و میگن ولی نمیخوام دلم رو با این حرفا سیاه کنم یا منم دل بشکنم. همین کاری که تو میکنی

🟢 برو بابا کی دل شکسته. توهم زدیا.
چه خودشم خوبو بالا میبینه 

🔴 من
من کی خودمو بالا دیدم
بیخیال این حرفا

بریم بیرون با هم قدم بزنیم یا بریم خرید من خیلی چیزا لازم دارم وندارم

🟢 برو بابا دلت خوشه و حوصله داری قدم بزنیم که چی بشه
بعدشم مگه رو گنج نشستم. پول ندارم برو بابات برات بگیره

🔴 وا مگه باید چیزی بشه برا سلامتی خوبه بعد تو شوهر منی با تو قدم نزنم با کی برم قدم بزنم

بعدشم ندارم چیزی خیلی وقته نخواستم ازت چیزی چون گفتی ندارم خوب همش کار میکنی و همیشه هم میگی ندارم به منم که نمیدی و برای خونه هم خرید زیاد نمیکنی , معتاد و رفیق بازم نیستی پس چیکار میکنی

🟢 من از این لوس بازیا خوشم نمیاد برو برو با مردای تو خیابون قدم بزن بزار ببیننت ازت تعریف کنن

بعدشم هرچی کار میکنم میریزم تو شکم تو. پدرم رو در اوردی

🔴 کدوم لوس بازی. بعد من که همش تو خونه ام جایی نمیرم. چرا این حرفا رو میزنی 😭

بعد من که چیزی نخواستم و تو هم چیز زیادی نمیگیری کدوم شکم
بیخیال هیچی نخواستم مثل همیشه 😔
برم به کارام برسم

🟢 ههه اشکشم دم مشکشه نمیتونی بگی رو چشمت ابرو. مگه چی گفتم بهت انقد سوسول و لوسی
تو هی میگی بریم بیرون بریم بیرون که چی بشه

کارم مِگه بلدی

🔴 نه من اصلا ادم نیستم 😔😭
غلط کردم خوبه

🟢 لوسی لوس مامانت درست تربیتت نکرده

🔴 لطفا موقع بحثی بینمون پیش میاد اسم خانواده هامون رو  وسط نیاریم. به اونا چه ربطی داره

🟢 به خانواده ی من چیکار داری حق هم نداری اسمشون رو بگیری. ولی تو رو مادرت درست تربیت نکرده

🔴 اوکی. تو خوبی. بیخیال

وووو
داستان ادامه دارد…….

خانم (🔴)
آقا (🟢)

در تاریکی مطلق میان درختها نشسته‌بودم، تظاهر می‌کردم کلاغم، و به این فکر می‌کردم آیا آن‌ها که دوستمان داشتند و نشد یا نخواستیم یا نتوانستیم بخشی از جهان مشترک با آنان باشیم، آن‌ها که فراری دادیم و با اندوه به تماشای عبورشان نشستیم، از رد انگشتهای مهربانشان بر پوست پیر دل ما باخبرند؟

داشتم به زیباترین مادیان دنیا فکر می‌کردم وقتی با چشمهای پر از علاقه نگاهم کرد و من آن‌قدر منجمد ماندم تا زیتون نگاهش به اشک زیباتر شود و برود. آه دختر، دختر غمگین. مرا ببخش که از راندن تو پشیمان نیستم. اما چطور باید به دستهایت می‌فهماندم من یک زخم متحرکم و نوازش تو برایم قطعیت آزار تازیانه‌ی دوری را تداعی می‌کند؟

“دوست‌داشتن خوشبختانه ربطی به داشتن ندارد.” این را با زبان کلاغ‌ها به بید مجنون حزین پارک گفتم. بعد تصور کردم بید به درخت کناری بگوید ببین چه کلاغ گمشده‌ای است، به نظرت راه را گم کرده؟ و درخت کناری که کاج دلربای جوانی بود شبیه زنی که زیباییش برای من زیادی شراب بود، آرام بگوید گم نشده، پنهان شده. بید بگوید از دست کسی گریخته؟ کاج آرام زمزمه کند از خودش. از خودش گریخته.

حالا شب‌های بی‌آغوش را با چنین جنون‌هایی می‌گذرانم. “کسی که دوستم داشت، در آغوش کسی است که دوستش دارد.” این تعریف یک خطی ناکامی است، عبارتی که باد با خاکستر علاقه روی موهایم نوشته‌است.

با این‌همه، سهمم را از دنیا گرفته‌ام. بوسیده‌ام، بوسیده‌ شده‌ام، و بسیار بیش از آن‌چه باید دوست داشته شده‌ام. می‌بینی؟ بازنشسته خوشحالی هستم. با خودم شطرنج بازی می‌کنم، و در لحظه‌ی کیش و مات به یک بوسه‌ی ممنوع فکر می‌کنم در دنیایی دیگر. این راز دوام‌آوردن است. بازنده‌ی خوشحال ‌بودن را که یاد بگیری، رنج کمتر و کمتر می‌شود. آدم تماشا همیشه بهشت را از دور می‌بیند.
همین.

راضــے ام مــن بــہ رضــایــت همــہ دنــیــابــہ درڪ
مــاهے ام هر چــہ ڪــہ دور اســت ز دریــابــہ درڪــ

هر ڪــہ رفــتــہ اســت فــداے تــو و یــڪ لــبــخــنــدتــ
تــا تــو هســتــے همــہ ڪــس جــز تــو خــدایــا  بــہ درڪــ

مــن نــدارم ســر دارا شــدنــم هیــچ نــبــود
آنــڪــہ داراســت رســیــدہ اســت بــہ ســارا بــہ درڪــ

مــن تــو را خــواســتــہ ام هر چــہ بــهایــش بــاشــد
شــدہ ام خــســتــہ و درمــانــدہ و تــنــها بــہ درڪ

گــر چــہ عــمــرے اســت ڪــہ مــجــنــون صــفــتــم امــا بــاز
پــاے عــشــقــت ڪــہ بــیــفــتــد مــن و لــیــلــا بــہ درڪــ

طــاقــت دورے تــو در مــن بــے طــاقــت نــیــســتــ
گــنــدم و وســوســہ و جــنــت و حــوا بــہ درڪــ

خــدایــا هر چــہ تــاوان رســیــدن بــہ تــو بــاشــد بــاشــد
حــاضــرم بــا تــو بــیــایــم بــہ خــدا تــا بــہ درك….